Workshops
Taal als materiaal — een tweeluik
Ovologismen en Asemisch schrijven vormen samen een tweeluik waarin taal wordt onderzocht als iets dat maakbaar, vervormbaar en persoonlijk is. Beide workshops nodigen deelnemers uit om zich los te maken van vaste betekenissystemen en taal te benaderen als materiaal: om mee te spelen, te denken, te voelen of te onderzoeken.
Waar Ovologismen zich richt op het bedenken van nieuwe woorden en het vervreemden van betekenis, verkent Asemisch schrijven juist de vorm van taal zónder betekenis: een schrift voorbij alfabet en grammatica.
Samen bieden ze ruimte voor eigenaarschap, verbeelding en reflectie — voor iedereen die taal (weer) als open veld wil benaderen.
Ovologismen
De workshop Ovologismen is ontwikkeld vanuit mijn dichtbundel Ovismen (2015), uitgegeven door de Nederlandse Academie voor 'Patafysica. Een bundel waarin de relatie tussen spraak en algoritme centraal stond. Vanuit dit onderzoek ontstond de wens om taal als vorm van spel, onderzoek en eigenaarschap ook in onderwijscontexten te verkennen.
Ovologismen is een speelse, conceptuele workshop waarin deelnemers denkbeeldige woorden ontwerpen, betekenis loslaten — en soms onverwacht hervinden als ongezochte vondst.
Via oefeningen in spontaan benoemen, intuïtief vertalen en het buigen van bestaande woorden ontstaat een eigenzinnig vocabulaire — poëtisch, soms absurd, altijd betekenisvol op onverwachte manieren.
De workshop is inzetbaar voor leerlingen vanaf groep 6 tot volwassenen, en leent zich bijzonder goed voor nieuwkomers of leerlingen die onzeker zijn in hun taalgebruik.
Door taal te benaderen als iets maakbaars, kneedbaars en speels — in plaats van als iets dat je 'fout' kunt doen — ontstaat ruimte voor eigenaarschap en vertrouwen.
Asemisch schrijven
Aandacht zonder alfabet.
In deze workshop verkennen deelnemers het asemisch schrift: een manier van schrijven waarbij vorm, ritme en gebaar belangrijker zijn dan leesbaarheid of betekenis volgens conventionele taalregels.
Door te schrijven zonder letters, woorden of grammatica ontstaat ruimte voor persoonlijke tekens, fluïde structuren en intuïtieve composities — als sporen van denken, voelen of bewegen.
Asemisch schrijven bevraagt de grens tussen taal en beeld. Het nodigt uit tot aandachtig maken, los van taalbeheersing of taalfouten, en is daarom uitermate geschikt voor diverse leeftijden en achtergronden.
